Bugün yine sana sitemkar haldeyim nedenini bilipte, bilmemezlikten geldiğim bir ağlamak halindeyim…

Sen olsaydın da hayatım bu kadar ümitsiz olurmuydu, yüreğimdeki yara her geçen gün azgın bir yara oluyor. İyileşecek derlerdi büyüyünce iyileşmedi aksine her geçen gün daha çok kötü oldu…

Benim kaderimde senin gibi mi olmalıydı. Sende ben gibi büyümüşsün genç yaşta da göçüp gitmişsin.

Ben yorgunum hem de çok yorgunum. Canım çok acıyor kalbimdeki sızın hiç geçmiyor. Sen olsaydın kimseler beni bu kadar hırpalamayacaktı. Sende beni diğerlerini olduğu gibi koruyup kollayacaktın. Her düştüğümde elimden tutup kaldıracaktın…

Ağladığımda belki yüreğine basmazdın ama beni kendime getirmek için çabalardın.

Işık bırakmadan gittin sen…

Benim önümde ışık olmadan yürümeye çalıştıkça hep düştüm kalktım. Ama yine düştüm. şuan düştüm kalkamıyorum elimi tutsaydın beni kaldırsaydın. İsmimi bıraktın ama beni büyütmedin. Ben senin eksikliğini hep aradım ve hep bulmaya çalıştığımda kaybettim. Kimse sen gibi değilmiş anlıyorum ama çok şey kaybettim. Kazandıklarım ne olu bilmiyorum…

Güvensizlik ümitsizlik ve koskocaman yalanlarla dolu bir hayat…

Soğuklarda seni düşününce üşümüyorum. Her gece uyumadan rüyama girsen elimi tutsan ve yürüsek beni de yanına alsaydın ne olurdu ben dayanamıyorum seni çok özlüyorum. Görmeden sesini duymadan özlüyorum…

Seni çok seviyorum beni duyuyormusun, beni izliyormusun bir yerlerde bilmiyorum ama sana küsmedim…

Sen ne olursa olsun benim babamsın ve ben seni çok seviyorum.

03.02.2016
Seher AK