Gökkuşağım

Çocukken gökkuşağının altından geçebilmek için ne çok uğraşırdık. Sanki geçince dileklerim kabul olacak gibi bilirdik. Ne zaman gökkuşağına yaklaştığımı düşünsem o benden uzaklaşırdı hep.

Hayatta hep öyle değil mi?

Hep koşturduğumuz ümitlerimiz var. Hayatımız hep gökkuşağının renklerine benziyor. Her renkte bir anlam var muhakkak. Karamsarlığı ve asiliği siyaha, ucsuz bucaksız derinlikleri maviye canlılığı mutluluğu yeşile hastalığı hep sarıya benzetirdik.

Gökkuşağı benim dünyamda hep huzur ve dinginlikti.

Hayatta ne zaman bir şeyler ters gitse yaşamın renklerini birleştirip kendimi avuturum.

Ne zaman ömrümde yağmur yağsa sonrasında çıkan gökkuşağını düşleyip hayal kurmayı tekrar öğrenirim…

18.10.2015
Seher AK