Kırık Bir Hayat

Bu sonbahar geçmek bilmedi.

İçimde bir sıkıntı, bir daralma “yeter artık” diye haykırasım var. Sevmiyorum artık ağaçların yapraklarını dökmesini. Alıp başımı yollara vursam kendimi çok uzaklara önce minik bir sahil kasabasına. Ilık ılık esen havasıyla denizin hafif dalgaları arasında kaybolsam. Kıyıda hıçkırıklara boğulup içimi döksem. Masmavi deniz alıp götürse içimdeki bu sıkıntıları. Gözlerimi kapatıp açınca her şey yoluna girse. Rüzgar beni savursa oradan oraya.

Tekrardan duysa kulaklarım kuş cıvıltısını ve kendime dair ne varsa her şeyi unutsam. Özlemlerim korkularım hayallerim ve ümit ettiğim her şey tekrar oluverse tekrar ümit etmeyi öğrensem.

Artık kırık hayatımın figüranı olmaktan çıksam ve ertelediğim her şeye ümit etsem. Sevilsem sevsem ve cesur olsam.

03.02.2009
Seher AK