Saat gece yarısını çoktan geçti. Dışarıda fırtına yağmur yağıyor. Elimde sigaram camdan yağmuru izlerken gözlerimden yaşlar süzülürken kendime acıdım.

Yine ben kimim neyim ben niye yaşıyorum. Nerde yanlış yaptım. Nerede eksik bıraktım. O eksik parça nerede diye düşüncelere boğulurken yüreğim ateş yerine döndü.

Konuşmak istedim yapamadım, sesim titredi. İçimden konuşmak yüreğimi boşaltmak istedim onu da beceremedim. Kafam uğulduyor. Ne kadar süredir burada duruyorum diye düşündüm. Onu da bulamadım. Boğazımda yanma hissettim. Sigara içmek istedim. Üçüncü paketi açtım ve yaktım. Olduğum yerde yığıldım. Dişlerim tutmuyor gözlerime hakim olamıyorum. Burnum kanadı ellerim tutmuyor sigaram düştü ellerimi kaldırıp burnumu silemedim. Nefes alamıyordum. Kalkmalıydım ama onu da yapamıyordum.

Kalbim acıyordu seslensem acaba, sesim çıkar mı? Duyan olur mu? Buyan olmadı. Çünkü sesim çıkmadı..

Bu kadar yükü kaldıramadım diye söylendim içimden. Kalkmalıydım başarabilirdim daha öncekiler gibi başarmalıydım. Güç bela sürünerekte olsa kalktım telefonu elime aldım birini aramalıydım ama yapamıyordum. Karşımda bende iki tane daha vardı. Gülen ve sürekli ağlayanlar vardı. Gülen çok az gülüyordu. İçimden söylediklerimi duydu gibi ben bu kadar az mı gülüyorum.

Evet dedi

Neden dedim

Çünkü denizde yüzmeyi öğrenmeye çalışırken en güzel yıllarını unuttun mutluluğun anlamını unuttun.

Yardım et kalkayım dedim

Hayır dedi bana hiç güzel günler yaşatmadın. Yaşamamıza izin vermedin. Bu kahrolası kaderin dedi.

Ağlayan benden yardım istedim.

O gözleri yaşlı, cevap verdi bana

Sana yardım edersem hep ağlamaya devam edeceksin dedi.

Olsun dedim yardım et dedim

Emin misin? İyice düşün bak hiç mutlu olan sen olmayacak dedi. Hayallerin hiç olmadı ve hiç olmayacakta dedi.

Olsun yardım et dedim…

İkisi de beni bırakıp gittiler ve boğulacak gibiydim…

Uyandığımda sabah olmuştu. Kabusmuş ve kan ter içinde kalmıştım. Kendime gelmem günler aldı. Hayattan zevk alamıyordum. Baktığımda hayatımda mutlu olduğum ne kadar az zaman varmış. Bir şeyler yapmalıydım ama yapamıyordum. Hayatı anlamlı olduğu için değil sadece vademi bekliyor gibi yaşamaya başladım…

16.01.2016
Seher AK