Hayattı denizin dalgalarına ben yetiyorum. Deniz kabarıp dalgalar kıyıya vurunca kıyıda alacağı ne varsa alıp götürür ve dalga denize doğru gidince sakinleşir. Hayatta böyle değil mi? Sen tek başına bütün gücünle hayatın tün güçlüklerine karşı koyup tüm mutsuzluklara rağmen hayatta kalma mücadelesi içindeyken hayatta dalgalar gibi bir çok şeyi alıp götürüyor…

Yüreğim pas tutuyor…

Her gün bir önceki günden daha iyi olacak diye ümitle kalkıyorsun. Yataktan hava güneşlimi, yağmurlumu, soğuk mu hiç aldırış etmeden kendini umutlu güne hazırlıyorsun ve işe doğru yol alıyorsun ve sorunlar akşama kadar sende umuttan hayalden mücadeleden eser bırakmıyor. Elin boş bir şekilde evin yolunu tutuyorsun…

Bir yere varamadığını görünce boş gözlerle hata bakmaya başlıyorsun.

27.01.2016
Seher AK