Bir şeyler karalamayalı çok zaman oldu. Sanırım yalnız dolup taşma noktasına gelince sana sığınıyorum kimselerle konuşamazken, nefes alıp vermek zor olduğunda…

Gizli gizli içime akıttığım göz yaşlarımın ardından kendimi yine sende buluyorum. Hep dik durmam gerekiyor kendimi öyle şartlandırıyorum. Kendimi bu aralar bir ağaca benzetiyorum. Yıllar önce fidandım yapraklarım taze ve güzel kokularla donatırdım çevremi. Şimdi ise kendimi yaşlı bir çınar ağacına benzetiyorum.

Dallarım kurumuş yapraklarım sararmış ve ağlar gibiyim. Her daim dik durmaya çalıştıkça, her daim bir dalım çatlayacak gibi kırılıyor…

18.01.2016
Seher AK