Sonbaharı her saniye gözlerimin önünde tam odamdaki camın hemen yanındaki bahçeye dalıp giderken; eski bir şarkı dilimde manidar bir şarkı en azından benim için manidar hem mutlu eden, hem de beni uzaklara sürükleyen ve sürükledikçe nerde duracağımı bilmeden gittim sadece.

Belli belirsiz zamanlara daldım ve içerisinde kayboldum. Kırık hayallerin kaldığı hiç olmayacağını bile bile düşünülen ümitler, zaman ne kadarda sürükledi beni bilemedim.

Gözlerim buğulandı, farkına varmadan süzüldü yine gözyaşlarım, boğazım düğüm düğüm olurken bir an nefes almakta zorlandım. Hıçkırıklara boğuldum gitmek istedim ama onu bile yapamadım.

Güneşin aydınlanmasını çok bekledim ama olmadı. Ter içinde kalıp uyandım rüyaymış yine buruk buruk yastığa gömdüm kafamı ve usulca yumdum gözlerimi…

21.11.2011
Seher AK