Dışarı çıkınca soğuk bir rüzgar esti yüzüme. Kaldırımlarda sararan yaprakları oradan başka bir yere sürükleyen rüzgar konuşurcasına esiyordu. Sanki beni uyarıyordu. Tıkadığım kulağımı açmam için beni yapraklar gibi savuruyordu….
Sustum durdum ve kulaklarımı rüzgarın estiği yöne bakarcasına çevirdim. Gözlerimin içine ışık girdi ve kulaklarıma fısıldadı güçlü ol ve dimdik kal ayakta. Sen yalnız değilsin dedi…
Ve rüzgar söyleyeceğini söyledi ve uzaklaştı yanımdan.
09.12.2015
Seher AK