Yıllar acımasızdır. İnsandan bir çok şey alır götürür. Geriye baktığımda büyük bir boşluk kalmış… şimdi dönüpte düşünüp baktığımda bunların bütün sebebi umutsuzluğu aşılamışlar bana. Hep bardağın boş tarafını göstermişler. Hiç dolu olan tarafından göstermemişler bana. Şimdi düşünüyorum da umutsuzluk hayatına düğüm olmaktan başka bir şey değil.

Umutsuzluk düşmandan daha büyük düşmanmış. Umutsuzluk ne kötü şeymiş. Umutsuzluğa düşmek ipi kendi elinle boğazına geçirmek gibi bir şey. Umutsuzluğa düşmek bitmişliğin diğer adıymış umutsuzluğa üşmek insansız yaşamaktır. Çevrende sadece insan görüntüsüne bürünen canlılar vardır yalnızca.

Umutsuzluk bir tohumun yeşerip açması gibi içinde özlemle büyümesidir. Bir tohum gibi ne umut doldum nede özlemle büyüdüm…

Hayatımdaki en büyük kayıp nedir diye sorsalar onlara vereceğim cevap umutsuzum. Çünkü umutsuz insan bitmiştir demektir.

27.01.2016
Seher AK